پدرم میگفت که اگر به خانۀ شیخ فرج الله وارد بشوی، هیچ پذیرایی هم نداشته باشد، آن¬قدر با روی باز به میهمانش خوش آمد می گوید که دیگر چیزی برای پذیرایی لازم نیست.
شهید نورعلی هم از پدرش این ویژگی را آموخت که با تازه واردان و خویشاوندان بسیار مهربان و میهمان نواز بود.
به خاطر دارم، در زمانی که توی روستای ینگجه دبستان می رفتیم، معلمی داشتیم که جلوی چشم همه روزه خوری می کرد؛ تا این که یک روز آقانورعلی باهاش برخورد کرد و برابرش ایستاد. او هم دست از خطایش برداشت.